Süleymaniye, İstanbul'un üçüncü tepesinde, bu tepenin Haliç'e bakan yamacında kuruludur.
Böylece şehrin her yerinden, özellikle Topkapı Sarayı’ndan göründüğü gibi, Süleymaniye’nin oldukça güzel ve geniş manzarası vardır. Eminönü İlçesi’nin bir mahallesi olup, kuzeyde Demirtaş Mahallesi, kuzeybatıda Hoca Gıyaseddin, batıda Molla Hüsrev, güneyde Beyazıt, doğuda Mercan Mahalleleri’yle çevrelenmiştir.
Camiler
Süleymaniye Camii
Külliyenin en önemli unsuru ve merkezidir. Caminin hizmetleri için 281 kişilik bir kadro öngörülmüştür. Cami bütün güzellikleri ortaya koyan, yüce, erişilmez göklere yükselen geniş kubbeli mekan tasarımı ile klasik Osmanlı üslubunu ve sanat tekniğinin en görkemlisini sergileyen bir baş yapıttır. Süleymaniye Camii yapılırken Sinan, daha önceki eserlerinin bir ileri tekniğini uygulamak istemiş ve Kanuni'nin de bu yöndeki isteği doğrultusunda Ayasofya'da uygulanan sanatın daha mükemmeli ve ileri tekniğini kullanmıştır. Süleymaniye, Ayasofya'ya erişmek ve belki de onu aşmak için yapılmış bir yapıttır.
Ayasofya orta nefi kubbeyle örtülen ve kubbe destek yapısı zemine kadar inmiş bazilikal kilise uygulamasıdır. Süleymaniye ise örtü sisteminin strüktürel yapısı namaz mekanını bozmayan taşıyıcı sistemi cami siperlerinin mimarisi ile birleştirilmiştir. Ayasofya parçalı mekan iken Süleymaniye bir bütün mekandır. Ayasofya'nın karanlığına karşı Süleymaniye tamamıyla aydınlık bir mekan olmuştur. Daha bir çok mimari özellikleri birbirinden ayrıdır ve bir o kadar Süleymaniye'nin üstünlüğünün göstergesi vardır. Caminin içinde Sinan'ın çözüm getirdiği ilginç bir hava temizleme mekanizması bulunmaktadır. Özellikle kış geceleri kalabalık namazlarda caminin havası kirlenmekteydi. Bu havanın çekilmesi amacıyla giriş kapısının üzerinde ısınan ve kirlenen havayı dışarı veren bir oda bulunmaktadır. Bu odada toplanan islerden çok iyi mürekkep elde edildiğine dair bir söylenti vardır.
Cami bezeme açısından çok süslü bir yapı değildir. Nişleri, başlıkları süsleyen klasik mukarnaslar, kemerlerin iki renkli taşları, mihrap duvarında pencere vitrayları vardır, çini fazla kullanılmamıştır. Günümüze bezeme süsleri, boyaları kalmamıştır. Dönemin verdiği dini ağırlık sebebiyle camide süsleme yerine kitabelere ağırlık verilmiştir.
Kitabeleri bütün camilerin değişmeyen özelliği olup fazla fark olmamaktadır. İslam mimarisinde resim ve heykelin yerini “Allah, Muhammed, Nur süresi, Fatiha, Besmele” gibi klasik değişmeyen kitabeler alır.
Süleymaniye Camii’nin dış tasarımında iki değişik motif dikkat çekmektedir, bunlar caminin yan galerilerinin genişliği ve caminin katlı yapısıdır. Dört minaresi; Kanuni'nin İstanbul'un fethinden sonraki dördüncü padişah olduğunu, on şerefe de onuncu Osmanlı padişahı olduğunu ifade eder. Bu sanat eseri 16. yüzyılın en güzel örneklerindendir.
Hoca Giyaseddin- Mehmed Paşa Camii
Süleymaniye, Mehmetpaşa yokuşundadır. Cami kare planlı, çatılı ve kagir olup, moloz taş ve tuğla ile inşa edilmiştir. Mihrabı mermerdendir. Üstteki kadınlar mahfeli, iç tavan, kürsü ve minber ahşaptır.
Hoca Hamza Deveoğlu Camii
Süleymaniye Deveoğlu yokuşu başında Hoca Hamza mektep sokağındadır. Cami kare planlı, çatılı olup moloz taştan yapılmıştır. Kapıdan girişin sağında abdest alma yeri ve kuyu bulunmaktadır. Mihrabı, mermerden olup kum saatlidir. Üstteki kadınlar mahfeli, iç tavan, kürsü ve minber ahşaptır.
Katib Şemsüddin - Cankurtaran Camii
Süleymaniye, Katip Şemseddin Camii sokaktadır. 1503 tarihli bir vakfiyedir. Cami yakın zamana kadar harap halde iken 1982 yılında tamir edilmiştir. Kare planlı, kargir, çatılı ve fevkanidir. Kadınlar mahfeli yoktur, iç tavan kürsü ve minber ahşaptır, mihrap mermerdir.
Ağakapısı Mescidi
Süleymaniye'de İstanbul müftülüğünün bulunduğu yerde olup günümüze hiçbir eser kalmamıştır.
Türbeler
Cenderecizade Türbesi
Yoğurtçuoğlu Sokak’ta bulunan ve Başdefterdar Cenderecizade Muhittin Şemsi 'ye ait olan bir türbedir.
Has Yunus Paşa Türbesi
Süleymaniye'nin güneydoğusunda, İsmetiye Caddesi başında bulunan ve Kaptan-ı Derya Has Yunus Paşa’ya ait olan tek sandukalı bir türbedir.
Hürrem Sultan Türbesi
Süleymaniye Camii bahçesinde bulunan çinilerle süslemeli olan, üç sandukalı sekizgen plan üzerinde yükselen, önü revaklı bir türbe olup Mimar Sinan eseridir.
Türbedeki Şahsiyetler; Hürrem Sultan (Kanuni'nin eşi), Şehzade Mehmed (II. Selim'in oğlu), Hanım Sultan (Hatice Sultan 'ın kızı).
Kanuni Türbesi
Süleymaniye Camii bahçesinde bulunmaktadır. Çinilerle süslü 7 sandukalı olup, Mimar Sinan eseridir. Kadrosu her gün Kur’an okuyan 90 kişiden oluşur. Dışarısı revaklı, iç hacmi duvarlardan çıkan payandaları taşıyan sütunlarla oluşan çevre koridorlu bir yapıdır.
Türbedeki şahsiyetler;
I. Kanuni Süleyman, II. Süleyman (20. Osmanlı Padişahı), II. Ahmed (21. Osmanlı Padişahı), Mihrimah Sultan (Kanuni Süleymanın kızı), Rabia Sultan (II.Ahmed'in eşi), Asiye Sultan (II. Ahmed'in kızı), Hatice Sultan ( II. Ahmed'in annesi) bulunmaktadır.
Mimar Sinan Türbesi
Süleymaniye Camii’nin arkasında bulunan tek sandukalı etrafı açık bir türbedir.
Mezarlıktaki Diğer Şahsiyetler
M. Emin Ali Paşa (183. sadrazam), Ali Fuat (Maarif nazırı), Mustafa Reşit (sadrazam M. Emin Ali'nin oğlu), Zahide Selma (sadrazam M. Emin Ali'nin kızı, Hüseyin Avni Paşa ( 194. sadrazam), Kayserili Ahmed Paşa (Bahriye nazırı), Safiye Sultan (II. Mustafa'nın kızı), Ahmed Kemal Paşa (Maarif nazırı), Kemalpaşazade Sait Bey (gazeteci) Ahmed Reşid Paşa (vali), Mustafa Nuri Paşa (Maarif nazırı), Hocazade Şehit Mesud (36. Şeyhülislam), Ahmed Ziyaeddin (Nakşibendi şeyhi), Mehmed Zahid Kotku, Kuyucaklızade Mehmed Atıf (Hukuk okulu mecelle öğretmeni), Mahmud Kamil Paşa (Dünya savaşı doğu komutanı), Yahya Hilmi (hattat), Mehmed Raif (hattat), Hüseyin Nazım Paşa (Harbiye nazırı), Hafize Özal.
Camiler
Süleymaniye Camii
Külliyenin en önemli unsuru ve merkezidir. Caminin hizmetleri için 281 kişilik bir kadro öngörülmüştür. Cami bütün güzellikleri ortaya koyan, yüce, erişilmez göklere yükselen geniş kubbeli mekan tasarımı ile klasik Osmanlı üslubunu ve sanat tekniğinin en görkemlisini sergileyen bir baş yapıttır. Süleymaniye Camii yapılırken Sinan, daha önceki eserlerinin bir ileri tekniğini uygulamak istemiş ve Kanuni'nin de bu yöndeki isteği doğrultusunda Ayasofya'da uygulanan sanatın daha mükemmeli ve ileri tekniğini kullanmıştır. Süleymaniye, Ayasofya'ya erişmek ve belki de onu aşmak için yapılmış bir yapıttır.
Ayasofya orta nefi kubbeyle örtülen ve kubbe destek yapısı zemine kadar inmiş bazilikal kilise uygulamasıdır. Süleymaniye ise örtü sisteminin strüktürel yapısı namaz mekanını bozmayan taşıyıcı sistemi cami siperlerinin mimarisi ile birleştirilmiştir. Ayasofya parçalı mekan iken Süleymaniye bir bütün mekandır. Ayasofya'nın karanlığına karşı Süleymaniye tamamıyla aydınlık bir mekan olmuştur. Daha bir çok mimari özellikleri birbirinden ayrıdır ve bir o kadar Süleymaniye'nin üstünlüğünün göstergesi vardır. Caminin içinde Sinan'ın çözüm getirdiği ilginç bir hava temizleme mekanizması bulunmaktadır. Özellikle kış geceleri kalabalık namazlarda caminin havası kirlenmekteydi. Bu havanın çekilmesi amacıyla giriş kapısının üzerinde ısınan ve kirlenen havayı dışarı veren bir oda bulunmaktadır. Bu odada toplanan islerden çok iyi mürekkep elde edildiğine dair bir söylenti vardır.
Cami bezeme açısından çok süslü bir yapı değildir. Nişleri, başlıkları süsleyen klasik mukarnaslar, kemerlerin iki renkli taşları, mihrap duvarında pencere vitrayları vardır, çini fazla kullanılmamıştır. Günümüze bezeme süsleri, boyaları kalmamıştır. Dönemin verdiği dini ağırlık sebebiyle camide süsleme yerine kitabelere ağırlık verilmiştir.
Kitabeleri bütün camilerin değişmeyen özelliği olup fazla fark olmamaktadır. İslam mimarisinde resim ve heykelin yerini “Allah, Muhammed, Nur süresi, Fatiha, Besmele” gibi klasik değişmeyen kitabeler alır.
Süleymaniye Camii’nin dış tasarımında iki değişik motif dikkat çekmektedir, bunlar caminin yan galerilerinin genişliği ve caminin katlı yapısıdır. Dört minaresi; Kanuni'nin İstanbul'un fethinden sonraki dördüncü padişah olduğunu, on şerefe de onuncu Osmanlı padişahı olduğunu ifade eder. Bu sanat eseri 16. yüzyılın en güzel örneklerindendir.
Hoca Giyaseddin- Mehmed Paşa Camii
Süleymaniye, Mehmetpaşa yokuşundadır. Cami kare planlı, çatılı ve kagir olup, moloz taş ve tuğla ile inşa edilmiştir. Mihrabı mermerdendir. Üstteki kadınlar mahfeli, iç tavan, kürsü ve minber ahşaptır.
Hoca Hamza Deveoğlu Camii
Süleymaniye Deveoğlu yokuşu başında Hoca Hamza mektep sokağındadır. Cami kare planlı, çatılı olup moloz taştan yapılmıştır. Kapıdan girişin sağında abdest alma yeri ve kuyu bulunmaktadır. Mihrabı, mermerden olup kum saatlidir. Üstteki kadınlar mahfeli, iç tavan, kürsü ve minber ahşaptır.
Katib Şemsüddin - Cankurtaran Camii
Süleymaniye, Katip Şemseddin Camii sokaktadır. 1503 tarihli bir vakfiyedir. Cami yakın zamana kadar harap halde iken 1982 yılında tamir edilmiştir. Kare planlı, kargir, çatılı ve fevkanidir. Kadınlar mahfeli yoktur, iç tavan kürsü ve minber ahşaptır, mihrap mermerdir.
Ağakapısı Mescidi
Süleymaniye'de İstanbul müftülüğünün bulunduğu yerde olup günümüze hiçbir eser kalmamıştır.
Türbeler
Cenderecizade Türbesi
Yoğurtçuoğlu Sokak’ta bulunan ve Başdefterdar Cenderecizade Muhittin Şemsi 'ye ait olan bir türbedir.
Has Yunus Paşa Türbesi
Süleymaniye'nin güneydoğusunda, İsmetiye Caddesi başında bulunan ve Kaptan-ı Derya Has Yunus Paşa’ya ait olan tek sandukalı bir türbedir.
Hürrem Sultan Türbesi
Süleymaniye Camii bahçesinde bulunan çinilerle süslemeli olan, üç sandukalı sekizgen plan üzerinde yükselen, önü revaklı bir türbe olup Mimar Sinan eseridir.
Türbedeki Şahsiyetler; Hürrem Sultan (Kanuni'nin eşi), Şehzade Mehmed (II. Selim'in oğlu), Hanım Sultan (Hatice Sultan 'ın kızı).
Kanuni Türbesi
Süleymaniye Camii bahçesinde bulunmaktadır. Çinilerle süslü 7 sandukalı olup, Mimar Sinan eseridir. Kadrosu her gün Kur’an okuyan 90 kişiden oluşur. Dışarısı revaklı, iç hacmi duvarlardan çıkan payandaları taşıyan sütunlarla oluşan çevre koridorlu bir yapıdır.
Türbedeki şahsiyetler;
I. Kanuni Süleyman, II. Süleyman (20. Osmanlı Padişahı), II. Ahmed (21. Osmanlı Padişahı), Mihrimah Sultan (Kanuni Süleymanın kızı), Rabia Sultan (II.Ahmed'in eşi), Asiye Sultan (II. Ahmed'in kızı), Hatice Sultan ( II. Ahmed'in annesi) bulunmaktadır.
Mimar Sinan Türbesi
Süleymaniye Camii’nin arkasında bulunan tek sandukalı etrafı açık bir türbedir.
Mezarlıktaki Diğer Şahsiyetler
M. Emin Ali Paşa (183. sadrazam), Ali Fuat (Maarif nazırı), Mustafa Reşit (sadrazam M. Emin Ali'nin oğlu), Zahide Selma (sadrazam M. Emin Ali'nin kızı, Hüseyin Avni Paşa ( 194. sadrazam), Kayserili Ahmed Paşa (Bahriye nazırı), Safiye Sultan (II. Mustafa'nın kızı), Ahmed Kemal Paşa (Maarif nazırı), Kemalpaşazade Sait Bey (gazeteci) Ahmed Reşid Paşa (vali), Mustafa Nuri Paşa (Maarif nazırı), Hocazade Şehit Mesud (36. Şeyhülislam), Ahmed Ziyaeddin (Nakşibendi şeyhi), Mehmed Zahid Kotku, Kuyucaklızade Mehmed Atıf (Hukuk okulu mecelle öğretmeni), Mahmud Kamil Paşa (Dünya savaşı doğu komutanı), Yahya Hilmi (hattat), Mehmed Raif (hattat), Hüseyin Nazım Paşa (Harbiye nazırı), Hafize Özal.
@tarihivefa
Social Plugin